Το θέμα αφορά σε μία ισόγεια κατοικία και εξωτερική πισίνα με ανεξάρτητο ξενώνα σε υποκείμενο επίπεδο.
Η κάτοψη αναπτύσσεται ως μια «αγκαλιά» σχήματος Γ που ανοίγεται στον Νότο για να εκμεταλλευτεί αφενός τον βέλτιστο προσανατολισμό και αφετέρου να προστατευτεί από το βορειοδυτικό αέρα της περιοχής. Ο πίσω κλώνος της βασικής κάτοψης φιλοξενεί τους χώρους ύπνου, ενώ ο μπροστινός τους χώρους διημέρευσης. Και οι δύο εκτονώνονται στον μεγάλο υπαίθριο χώρο, την αυλή, που λειτουργεί ως ενδιάμεση ζώνη ανάμεσα στο σπίτι και την πισίνα.
Οι δύο αυτές ενότητες του σπιτιού χωρίζονται και ενώνονται μέσω ενός γραμμικού στοιχείου, με την υλικότητα ενός πεζοδρόμου, μιας προστατευμένης κίνησης, που συνδέει την είσοδο της κατοικίας με την αυλή. Ακολουθεί τον άξονα Ανατολής-Δύσης και μεταφράζεται σε μία μεταλλική κατασκευή.
Εισχωρεί στο κτίριο και βγαίνει από αυτό παίρνοντας διαδοχικά τις μορφές στεγάστρου της εισόδου, οροφής του εσωτερικού πεζόδρομου, και τέλος την μορφή της πέργκολας και του σκίαστρου του ανοίγματος της νότιας όψης.
Η έντονη κλίση και το υλικό του βραχώδους εδάφους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην λύση. Η τοποθέτηση του ξενώνα σε ξεχωριστό επίπεδο επιτρέπει στο κτίριο να ενταχθεί καλύτερα στην απότομη πλαγιά έχοντας ταυτόχρονα δυνατότητα εκτόνωσης σε ιδιωτικούς, εξωτερικούς χώρους.
Εξωτερικά το χρώμα του σοβά καθώς και οι λιθοδομές του περιβάλλοντα χώρου εντάσσουν υλικά την κατοικία στο τοπίο δίνοντας την αίσθηση της ανάδυσής της από το βραχώδες έδαφος. Τα μεταλλικά στοιχεία σε απόχρωση ΜΙΝΙΟ σηματοδοτούν την ανθρώπινη κίνηση εντός του τοπίου.
